Bu toplum aynen Nazmiye Demirel gibi altmış yıldır ‘yüce insan ların yanında, ayakta, fonksiyonsuz, kıpırtısız, ağaç gibi dikilip duvar gibi susarak, susturularak, tepkisiz yaşadı. Altmış yıldır sağ iktidarların dayattığı bireysel/toplumsal eşitsizliğe karşı tepki veremeden, Nazmiye Hanım gibi küçük kırmızı mendili terli avu-cunda sıkıp durdu. Sonunda Türk toplumu da Nazmiye Hanım gibi Alzheimer a yakalandı. O artık hiç konuşamama, kimseyi tanıyamama, tepki verememe hali. O beyindeki gri hücreleri artık hiç kullanamama durumu...
Alzheimer'lılar iç dünyalarında ne yaşıyorlar, neler hissediyorlar bilinmiyor; ama bir sandalyede hareketsiz oturup, sabit bakışlarla öööyle ufuklara dalıyorlar.
Kim bilir, belki de eşitsizlikçi sağcı düşüncenin nurlu ufuklarını görüyorlardır.
Kıymet Nadir Bindebir
H@mdolsun Verdiğin Internete
Cinius Yayınları
İstanbul, 2008
14 x 20 cm
342 sayfa
Alzheimer'lılar iç dünyalarında ne yaşıyorlar, neler hissediyorlar bilinmiyor; ama bir sandalyede hareketsiz oturup, sabit bakışlarla öööyle ufuklara dalıyorlar.
Kim bilir, belki de eşitsizlikçi sağcı düşüncenin nurlu ufuklarını görüyorlardır.
Kıymet Nadir Bindebir
H@mdolsun Verdiğin Internete
Cinius Yayınları
İstanbul, 2008
14 x 20 cm
342 sayfa
Bu hatunu çok ama çok severim.
YanıtlaSilOnun çatallı, aynı zamanda espirili dilini özellikle severim.
Bu kitabının tanıtım yazısını ne yazık ki hiç ama hiç sevemedim.
Türk toplumunun çok uzun zamandan beri susturulmuş durumunu anlatabileceği bir sürü kelimelere sahipken Alzheimer gibi aslında yakalananı da onunla birlikte yaşamak zorunda kalanları da düşünebileceğimizden öte yaralayan bir hastalıkla anlatma şeklini seçmesini hiç ama hiç beğenmedim.
Üstelik bu hastalığın atak durumlarında o mazlum, sesi dahi çıkmayan Alzheimerlıların nasıl bir cengavere dönüştüğünü sanırım bilmiyor.
Kendi bedeninin içine haps olmuş bu kişilerin,insana ait en büyük dramın yaşandığı bu hastalıkla betimlemesine düşünemeyeceğiniz kadar çok üzülmüş bulunuyorum.
Kelimelerin unutulduğu, kendisini dahi tanımakta zorlanan gittikçe kafatasının içinde kuruyan bir beyinle yaşarken" bana ne oluyor?" sorusunu hiç duymadı anlaşılan ki nurlu ufukları gördüklerini betimleyebiliyor
Hiç bir şey tam olamayacak mı benim ülkemde?
Sanırım; "hayır!"
benzetmeyi Alzheimer hastalığı üzerinden yapması talihsizlik olmuş
YanıtlaSil...
bu hastalıkla ilintili kişilerin hassasiyetini ve verecekleri tepkiyi de dikkate almasını beklerdik,sonuçta Bindebir!in..
...
kendisini düzenli takip eden bir kitlesi var,tüm yazdıklarını gözününe aldığımızda Bindebir'in iyi niyetle hareket ettiğini varsayıp bu konuda gerekli hassasiyeti göstereceğini umuyorum
ben..
..
bu konunun yapıcı bir şekilde sonlanması için kitabın sonraki baskısında bu durumun düzeltilebileceğini düşünüyorum...