Eren Eyüboğlu

Ressam, Seramik Ustası ve Mozaikci

"Ben sonradan olmayım,
Eren, anadan doğma ressamdır" (Bedri Rahmi)

1907 yılında Romanya´nın Yaş kentinde dünyaya geldi. İlk resim çalışmalarına ortaöğretim yıllarında özel resim dersleri alarak başladı. Romanya Yaş Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim öğrenimi gördü. 1929 yılında okulu bitirdikten sonra Paris’e gitti. Dört yıl boyunca Julian Akademisi’nde André Lhote’un öğrencisi oldu. Bu sürede Monet ve Cezzane’nın eserlerini inceledi. Onlardan röprodüksiyon çalıştı. 1930 yılında Paris’te tanıştığı kendisi gibi resim sanatçısı olan Bedri Rahmi Eyüboğlu ile 1936 yılında evlenerek İstanbul’a döndü. İki resim sanatçısı eş olarak yaşamlarını sürdürmeye başladıkları Türkiye’nin dört bir yanını dolaşarak Anadolu insanının yaşam biçimini tuvallerine folklorik özellikleri plastik ögelerle birleştirerek yansıttı. Bedri Rahmi Eyüboğlu ile birlikte D Grubu’na katıldı. Topluluğun etkinliklerinde önemli rol üstlenen sanatçı resimlerinde soyutlamacı ve Ekspresyonist görüşü ile Anadolu insanına ve doğal yaşama yönelik konular işledi.

1950’li yıllarda Picasso ve Braque gibi usta ressamlardan çalıştığı kopyalar sayesinde yapıtlarında ayrıntıdan uzaklaşarak; sadeliğe, ritmik çizgi ve heyecan verici, coşkulu renk uyumuna yöneldi. Eşi Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun nakışçı stiline karşın, yöresel anlatımlara ulaşmada plastik ögelere eğilimi ağır bastı. Temalarına çağdaş bir yorum kazandıran Eyüboğlu, Üç Güzeller, Dört Güzeller gibi mitolojik konulu resimler de yaptı.

Anadolu coğrafyası, kültür zenginlikleri ve Anadolu insanı, resimlerinin esin kaynağı oldu. “Türkiye´yi hiçbir zaman ikinci yurdum olarak görmedim. 1936 yılından beri anayurdum oldu Türkiye. Daha önce bilmediğim, tanımadığım nice değerler, bana çizip boyama, yaratma coşkusu veren değerler buldum yeni ülkemde”. Resme duyarlı ve sorumlu bir sanatçı idi Eren Eyüboğlu. Hiç ödün vermedi, başkaları sevsin diye resim yapmadı.

Hep aradı, sordu; “Bir resim yaparsın çok iyidir, bir resim yaparsın fena değildir. Onu ´iyice´ bir resim izler, ´güzel´ bir resim, ´çok güzel´ bir resim daha sonra. Ama çok güzel bir resmi hiçbir şey izlemez. Bir çıkmazdır resim. Her zaman bilemezsin, bir önceki mi daha iyiydi, bir sonraki mi daha iyi olacaktır. Yoksa o anda yaptığın mı en iyisi, en güzelidir? Hem ne demek ´iyi´ , ´güzel´? Bir duvara asılacak resim o duvarın sahibine göre güzeldir. Ama resim, dekoratif amaçla yapılanlar hariç, süsleme amacı taşımaz.

Bir duvarı süslemek amacıyla yapmıyorum resimlerimi”, ölümüne dek üretti sanatçı. “Kendi yolumu bulduktan sonra, bu yolun önü tıkanık mı açık mı,ilerledim mi, geriledim mi yoksa yerinde mi saydım bilmiyorum. Bildiğim tek şey var, çalışmak çabamı ölüm elimden fırçayı alıncaya dek sürdürmek.” Resimle mimarlığın işbirliği konusunda Bedri Rahmi´nin görüşlerini paylaşan Eren Eyüboğlu, eşiyle birlikte Türkiye´de, bu alanda ilk yapıtlarını gerçekleştirdiler.

Ardında binlerce resim, desen, seramik bırakan Eren Eyüboğlu 30 Ağustos 1988 günü, son otuz yılını yaşadığı Kalamış´taki atölye-evinde yaşama gözlerini kapadı.

Eren Eyüboğlu’nun Ada Yayınlarından çıkan kitabından

Desen Çalışmalarından Örnekler

Seramik Tabakları ve Mozaiklerinden..

Eren Eyüboğlu da beylerbeyinde geçen yıllardan beri seramik çalışma alışkanlığı edinmiştir. Ancak en önemli seramik ürünlerini rahmetli Atilla Galatalı ile gerçekleştirmiştir. Her hafta Atilla Galatalı’nın Mecidiyeköy ‘deki atölyesine inen Eren Eyüboğlu seramik toprağı ile dilediği gibi oynamış Galatalı'nın yardımıyla bunları sırlayıp pişirmiştir. Bu eserlerde Eczacıbaşı sanal müzesinde halka geniş olarak sunulmuştur.

Yaptığı Mozaik Panolar

1953-Etibank-Ankara
1955-Ankara Çocuk Hastanesi
1956-57- 4.Levent Konut Duvarları
1954-55-Hacettepe Hastanesi
1963-65-İstanbul Manifaturacılar Sitesi
1978-Cerrahpaşa Hastanesi
1979-Haydarpaşa Göğüs Hastalıkları Hastanesi

Eşi Bedri Rahmi Eyüpoğlu'nun çalışmaları için tıklayınız.

web sayfası